Γράφει ο Ε. Α. Χεκίμογλου
ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΡΟΣ ΜΙΜΗΣΗ, ΤΟ ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ 4,8% ΕΠΙ ΤΟΥ ΑΕΠ, ΕΝΩ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ 10,6%
ΑΝ ΚΑΙ Ο ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΤΗΣ είναι πολλαπλάσιος, το ΑΕΠ της Τουρκίας είναι μόνον μιάμιση φορά μεγαλύτερο από το ελληνικό, το ίδιο και οι εξαγωγές της. Η γείτων είναι τόσο εξαρτημένη από την παγκόσμια αγορά, όσο και η Ελλάδα (εξαγωγές δια ΑΕΠ = 22,5%). Χωρίς να αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση, το εμπορικό έλλειμμα της είναι μόνον 4,8% επί του ΑΕΠ, ενώ της Ελλάδας 10,6%. Όμως η ανεργία είναι (ή καταγράφεται) πολύ μεγαλύτερη (10% στην Ελλάδα, 15% στην Τουρκία).
Παρ’ όλα αυτά, οι περισσότεροι Έλληνες που εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα θα ήταν πολύ ευτυχείς αν προσλαμβάνονταν στην οικοδομική εταιρεία Binyapi. Bin θα πει «χίλια» ή «πολλά». Το «γιαπί» δεν χρειάζεται μετάφραση, σημαίνει πάντως οικοδομή. Η Binyapi, λοιπόν, είναι οι «Χίλιες Οικοδομές». Έχει ωραία γραφεία, ήρεμη ατμόσφαιρα, χαλαρούς ρυθμούς, καλούς μισθούς, πονόψυχα αφεντικά, μεγάλα κέρδη και ό,τι άλλο μπορεί να επιθυμήσει ένας εργαζόμενος. Επί πλέον, οι γυναίκες υπάλληλοι υψηλού μορφωτικού επιπέδου αρραβωνιάζονται τους νεαρούς, μορφωμένους και ευαίσθητους εργοδότες τους, οσάκις εκείνοι βρίσκουν καιρό να ασχοληθούν με το άλλο φύλο, ανάμεσα στο χρόνο που αφιερώνουν στα άλογα, τα κότερα και οι μαμάδες τους. Το μόνο μειονέκτημα της Binyapi είναι ότι η ύπαρξή της περιορίζεται στην τηλεοπτική διάσταση.
Στην -όχι και τόσο πλέον- μικρή οθόνη έχει αντικαταστήσει τους Μπακλαβατζίογλου, με τους γλυκούς καημούς των οποίων είχε συντονιστεί το ελληνικό έθνος πριν από λίγα χρόνια. Αλλά αν οι Μπακλαβατζίογλου («Τα σύνορα της αγάπης») παρουσίαζαν τον μικροαστικό τρόπο ζωής και τον μικροεμπορευματικό τρόπο παραγωγής, η Binyapi διεισδύει στη μεγαλοαστική τάξη. Έστω κι αν τη ζωγραφίζει με πασουμάκια και παντόφλες. Ουδείς κυκλοφορεί στο σπίτι του με παπούτσια, ανεξαρτήτως κοινωνικής τάξεως. Παντόφλες –πιθανώς με μύκητες- δίνουν στον βασικό μέτοχο Κερέμ μπέη, όταν επισκέπτεται το καλύβι ενός από τους εργάτες του, ο οποίος σκοτώθηκε σε επίθεση της μαφίας εναντίον του εργοταξίου.
«Μεγάλη φτώχεια», ομολογεί ο πονόψυχος Κερέμ. «Φαίνεται πιο μεγάλη απ' ό,τι στην τηλεόραση». Έτσι, η τηλεόραση που βλέπουμε εμείς ανατρέπει την τηλεόραση που βλέπει ο Κερέμ και η χήρα του δολοφονηθέντος εργάτη παίρνει εφάπαξ σύνταξη από την Binyapi, περίπου 20.000 ευρώ.
Ίσως γι’ αυτό το σίριαλ ονομάζεται «Χίλιες και μία νύχτες». Είναι οι νύχτες του εργατικού ονείρου, για μια θέση απασχόλησης σε κάποια εταιρεία με ανθρώπινο πρόσωπο. Ο ελάχιστος μισθός στην Τουρκία είναι 330 ευρώ. Πολλοί όμως θεωρούν ότι είναι υπερβολικά υψηλός και εμποδίζει την οικονομική ανάπτυξη.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου